ترموفیوز 216 درجه سانتیگراد

توضیحات

معرفی ترموفیوز 216 درجه سانتیگراد

ترموفیوز چیست؟

فیوز حرارتی (thermal fuse) ، قطعه‌ای است که از فیوز یک بار مصرف استفاده می کند. برخلاف سوئیچ حرارتی که ممکن است هنگام افت دما به طور خودکار تنظیم مجدد شود ، فیوز حرارتی یا ترمو فیوز بیشتر شبیه یک فیوز الکتریکی است، یک وسیله یکبار مصرف که امکان تنظیم مجدد ندارد و در صورت عدم موفقیت یا اشکال جایگزین می شود.

انواع فیوز حرارتی (ترموفیوز):

• فیوز حرارتی Radial
• فیوز حرارتی Axial

کاربرد ترموفیوز یا فیوز حرارتی :

این تجهیز الکتریکی در بخارشوی ، چای ساز ، موتور، گرم کننده ، توستر، اتو و انواع لوازم ها از این قبیل  کاربرد دارد.

ساختار ترموفیوز یا فیوز حرارتی :

این قطعه الکتریکی از از یک نوع آلیاژ اکسید شده در محل اتصال سیم رابط خود ساخته شده که باعث افزایش اطمینان در صحیح کار کردن فیوز می شود. این آلیاژ ها با سیم های سربی پوشیده شده که در هنگام بالا رفتن دما ، سیم ها و تیغه حرارتی ذوب شده و باعث قطع جریان الکتریکی می شود.

علت استفاده از فیوز حرارتی ؟

دلیل استفاده از یک فیوز حرارتی یا Temperature fuse معمولاً قطع کردن دستگاههای تولید گرما است. همانطور که از نام آن پیداست ، فیوزهای حرارتی معمولاً در وسایل برقی تولید کننده گرما مانند دستگاه های قهوه ساز و سشوار یافت می شوند. آنها به عنوان وسایل ایمنی عمل می کنند تا در صورت نقص عملکرد (مانند ترموستات معیوب) جریان را از عنصر گرم کننده قطع کنند که در غیر این صورت امکان دارد دما به سطح خطرناکی افزایش یافته و احتمالاً باعث آتش سوزی شود.

چطور تشخیص دهیم ترموفیوز سوخته است؟

برای تست اینکه آیا ترموفیوز یا همان فیوز حرارتی Temperature fuse سوخته است یا نه، مولتی متر را در حالت تست پیوستگی و یا اندازه گیری اهم قرار دهید. و یکی از پروب های مولتی متر را به یک سر فیوز حرارتی و پروب دیگر را به سر دیگر فیوز حرارتی متصل کنید. اگر مقاوت کم و در حد صفر نشان داد که فیوز سالم است و اگر مقاومت زیاد و نزدیک به بی نهایت بود فیوز سوخته است.

بسته به دستگاه ، اگر مولتی متر ندارید ، گاهی اوقات می توانید تشخیص دهید که فیوز حرارتی Temperature fuse  ذوب شده و سوخته است. به عنوان مثال ، اگر دستگاه خشک کن است و کار می کند ، اما گرم نمی کند ، احتمالاً فیوز حرارتی که برای حفاظت از گرم کننده قرار داده شده، آسیب دیده است.

اصول اساسی عملکرد ترموفیوز

فیوزهای حرارتی قطع کننده های مدار هستند که به محض تشخیص گرمای اضافی ناشی از آتش، اتصال کوتاه، یا عملکرد غیر متعارف تجهیزات الکترونیکی مدار را قطع می کنند. فیوزهای حرارتی Temperature fuse پس از عملکرد قابل استفاده مجدد نیستند و پس از عمل کردن بایستی تعویض شوند.

ترموفیوز یا فیوزهای حرارتی نوع اول تشکیل شده از یک کنتاکت لغزنده، فنر و قرص حرارتی غیر رسانای الکتریکی تشکیل شده اند.قبل از شروع کار ، جریان از پایه اتصال سمت چپ به سمت کنتاکت لغزنده و سپس به پایه اتصال راست منتقل می شود ، وقتی که دما به نقطه عملکرد طراحی شده می رسد ، قرص حرارتی به حالت مایع تبدیل می شوند و فنر فشرده شده باز می شود. یعنی فنر منبسط شده و کنتاکت لغزنده از پایه اتصال سمت چپ دور می شود. مدار باز شده و جریان بین کنتاکت لغزنده و پایه سمت چپ قطع می شود.

فیوزهای حرارتی نوع دوم از پایه های متقارن محوری ، عنصر حرارتی الیاژ فلزی که در دمای مشخص ذوب می شود، ترکیب ویژه برای جلوگیری از اکسید شدن عنصر حرارتی و عایق سرامیکی تشکیل شده است. رزین ترکیبی خاص با افزایش دمای محیط شروع به مایع شدن می کند و با رسیدن دما به نقطه ذوب عنصر حرارتی ، کشش سطحی ایجاد می کند. به دنبال آن با ذوب شدن ترکیب فلزی که دو پایه اتصال را بهم وصل می کند ، پایه ها به عقب کشیده شده و مدار را به طور دائم قطع می کند.

اصطلاحات ترموفیوز یا فیوزهای حرارتی

تعاریف زیر برای انواع فیوزهای حرارتی قابل تعریف است.

دمای باز کردن / دمای قطع

دمایی که فیوز حرارتی هنگام عبور 0.1 آمپر یا کمتر در حمام روغن کنترل شده در نرخ افزایش دامای 1 درجه سانتیگراد در دقیقه باز می شود. دمای عملکرد درجه حرارت عملکرد نامی فیوز حرارتی نیست.

دمای نامی عملکرد (Tf)

دمای نامی عملکرد بر اساس استانداردهای ایمنی می باشد. تلرانس دامی نامی عملکرد در استاندارد IEC 60691+0 , -10 °C است. و تلرانس برای METI مقدار ±7درجه سانتیگراد به جز برخی تیپ ها است.

دمای نگه داشتن (Th)

بالاترین دمای فیوز حرارتی که در آن هنگام عبور جریان نامی برای 168 ساعت ، مدار را باز نمی کند.

 حد حداکثر دما (Tm)

بالاترین درجه حرارت فیوز حرارتی که در آن پیوستگی به مدت 10 دقیقه پس از عملکرد فیوز حرارتی رخ نمی دهد.

حداکثر دمای استفاده

بالاترین دمای فیوز حرارتی که در آن کار نمی کند یا دمای عملکرد پس از قرار گرفتن در مدت زمان مشخصی به طور قابل ملاحظه ای بالاتر نمی رود.

 جریان نامی (Ir)

حداکثر جریان مجاز که فیوز حرارتی قادر به عبور آن است.

ولتاژ نامی (Ur) یا Vr) )

حداکثر ولتاژ مجاز که می تواند روی فیوز حرارتی اعمال شود.